یه چیزی که حال من رو همیشه به هم میزنه تیتر زدن های عجیب و غریب هست که رسانه ها برای جلب مخاطب های بیچاره ازش استفاده میکنن و خیلی هم خوشحالن. مثلا اگر احتمال انجام شدن یه کاری یک ده هزارم باشه اون رو یه طوری تیتر میزنن که انگار احتمالش از یک هم بیشتر هست. صحبت این بار من البته در مورد تیتر عجیب زدن نیست در مورد این هست که چرا و چی باعث شد من این تیتر رو انتخاب کنم!
بدون شک خیلی از ماها (خصوصا ما جوان ها) توی خیلی از بحث های اجتماعی چه صلاحیتش رو داشته باشیم چه نه صاحب نظر هستیم و به دنبالش بحث های متعددی رو پایه گذاری می کنیم و یا بهش دامن میزنیم که شایدم به نتیجه نرسونیمش هیچ وقت. یکی از از بحث ها که در حوضه IT بیشتر شاخص شده و ریشه اجتماعی و فرهنگی هم داره به اعتقاد من بحث تکراری، مهم و غیر قابل چشم پوشی رعایت حقوق تولید کنندگان و مولفین هست که معادل عرف شده اون همون کپی رایت ( Copyright ) هست. من سعی می کنم در چند پرده این جریان رو از دید خودم به رشته تحریر دربیارم. بدیهی هست که نوشتار و دیدگاه های من حاصل نوع نگرش و تجارب من هست و جامع نگر و کامل نیست. شما می تونید در کامل شدنش در انتهای خوندن اون و با نوشتن نظرات ارزشمند خودتون به من و دیگران کمک کنید.
پرده اول: سرجدت ولمون کن، پولمون کجا بود آخه…
بارها شده که در پاسخ این سوال که چرا یک نرم افزار و یا فلان محصول به صورت قانونی خریداری نمیشه شنیدیم که ما تحریم هستیم، پولمون کجا بود، چطوری بخریمش و از این دست پاسخ ها که یه سریش شاید درست باشه و یه سریش نه. من فکر میکنم عمدش بهانه هست و یه نوع اپیدمی بیمارگونس! در پاسخ به این قبیل جواب ها باید گفت که :
– مگر همه نرم افزار ها و محصولات مشابه آمریکایی هستن؟
– مگر همه نرم افزار ها و محصولات مشابه گذشته از آمریکایی بودنش قابلیت خرین آنلاینش میسر نیست؟
– آیا نرم افزاری رایگان مشابه نرم افزار غیر رایگان وجود ندارد؟
– آیا ما واقعا به انباشتن صد ها برنامه غیر رایگان و ناخنک زدن به همه اونها نیازمندیم؟
– و ده ها پاسخ این چنینی…
گذشته از این شما وقتی در شهر و دیار خودتون سری به مغازه های موبایل فروشی بزنید با هجوم خیره کننده خریداران و علاقه مندان مواجه میشین که این سوال رو بعضا به ذهن میاره که اینها چرا این همه پول صرف خرید گوشی های گرون قیمت می کنند؟ آیا حاضرن برای مثلا نرم افزار ویه سی دی موسیقی 2000 تومنی هزینه کنند؟ مشابه همین وضع رو میشه در ورود دیوانه وار خودرو های جدید به سطح شهر دونست که توی شهرهای بزرگ روزی 200 الی 500 خودرو به جمع خودروهای قبلی اضاف میشه و کلی هم هزینه صرف خریدش میشه! اما آیا صاحب خودور حاضر هست برای سی دی که میخاد توی ماشینش گوش بده 2000 تومن هزینه قانونی کنه؟
پرده دوم: قربون دستت این سی دی فتوشاپت رو یه شب به من قرض بده لطفا
خود من و شما بسیار برامون پیش اومده که بیایم و سی دی برنامه های دوستمون رو قرض بگیریم. اصلا هم برامون مهم نبوده این سی دی و یا دی وی دی از کجا سر و کلش پیدا شده. ساده ترین کار این هست که اون رو قرض بگیریم ( احیانا یک کپی هم از روش بزنیم ) و بعد هم حالش رو ببریم. همین اتفاق هم متاسفانه توی محیط های آکادمیک که به ضعم من نباید بیفته میفته و استاد همین رویه رو برای به اشتراک گذاری برنامه های تحت لوای قانون کپی رایت و غیر رایگان به پیش می گیره و یهویی مثل مراحل تقسیم سلولی یه نسخه میشه صد تا!
خب تصورش رو بکنید وقتی از روز اول این فرهنگ زیر زمینی و بیمار گونه که به اعتقاد من دولت هم درش سهم زیادی داره به سرعت نشر پیدا کنه و شبیه یه غده سرطانی بلای جان صنعت نرم افزار ما بشه آخرش چه امیدی برای رونق کسب و کار ( که همه شما هم بهش اشراف دارین ولی بیخیالشین) باقی میگذاره؟ آی شمایی که چند واحد دروس دانشگاهی پاس کردی و زمین و زمان رو ول کردی داری تخته گاز برای 19 کردن نمره 18.5 درس برنامه سازیت جوش میزنی، آیا به آینده شومت با این رویه فکر کردی و اصلا کاری در قبالش کردی؟ قیافت خیلی دیدنیه وقتی 8 سال بعدش با یه عینک و قیافه بزرگتر شده تو سرت خودت میزنی که ای داد کاش یه قانون حمایت از مولف توی حوضه آی تی مشابه معیار های جهانی می بود و مهمتر از اون جامعه پایبند می شد بهش. از من میپرسی چیکار می تونی بکنی؟ خب بهترین کار ایه که تا جایی که میتونی الگوی بیمار فعلی رو کنار بذاری و خلافش عمل کنی یا خیلی کارای دیگه.
پرده سوم: نرم افزارهای مشابه تجاری و رایگان
من همیشه به اطرافیانم میگم در حال حاضر اینترنت بهترین مرجع و استاد رفع نیاز و اشکال هست و از این گوش میشنون و از اون گوش در می کنن. خب برای یافتن نرم افزارهای رایگان مشابه نسخه های تجاری هم بهترین کار جستجو در اینترنت و سر زدن به سایت هایی هست که این چنین برنامه های رو معرفی می کنند. خوشبختانه نسبت به چند سال قبل همه چیز رشد داشته و نرخ رشد و وسعت نرم افزارهای رایگان هم بسیار زیاد بوده به نوعی که حتی ما نرم افزارهای رایگان مشابه برترین نرم افزارهای تجاری کاربری همچون مجموعه آفیس مایکروسافت رو می تونیم تهیه و استفاده کنیم. بهتر هست که به خوبی عادت کنیم از موتورهای جستجو برای یافتن نیازهامون استفاده کنیم و با رویارویی با یک نیاز سریع کوتاه نیایم و به ظاهر ساده ترین راه رو انتخاب نکنیم. حالا اینجا یه عده ممکن هست دلایلی رو مبنی بر عدم استفاده از این برنامه های رایگان مشابه همچون برتری نسبی نسخه تجاری و یا پشتیبانی ذکر کنن که میشه به نوعی به اون ها هم پاسخ گفت:
– اول اینکه ما از بسیاری از امکانات نسخه های تجاری بهره نمی بریم و فقط بر حسب روال و یا حرص زدن برنامه رو نصب می کنیم.
– دوم اینکه نرم افزارهای مشابه رایگان به سرعت در حال غنی تر شدن و رقابت با نسخه های تجاری مشابه هستند.
– سوم اینکه وقتی ما توی ایران نرم افزار رو نخریدیم، پشتیبانی واقعی چه معنایی میتونه داشته باشه؟
پرده چهارم: احمقانس که من برای خرید این نرم افزار پول بدم!
– آقا این CD نرم افزاره چنده؟
– این CD ایش اوریجینال هست و با بهترین کیفیت و تضمینی و هزار مزیت منقول و غیر منقول میشه 2500 تومن.
– وای نه خیلی گرونه، ممنون آقا.
بارها من و شما دیدیم که افراد برای خرید وسایل مورد استفاده خودشون از پوشاک گرفته تا خودرو خرج های سنگینی می کنن و همون ها برای خرید یک نرم افزار و یا یک محصول صوتی و تصویری به شدت مقتصد میشن و عین موقعی که میخان کرایه تاکسی رو حساب کنن میخان مو رو از لای ماست چند تا هزاری نا قابل بکشن بیرون و تو خونشون انباری از CD و DVD های اینطوری درست کنن. این رفتار دلایل زیادی میتونه داشته باشه، از عدم تعهد اخلاقی گرفته تا فرهنگ بیمار حاکم. اما آیا میشه انتظار داشت که این معضل و نگرش به این راحتی و فقط با بیان حل بشه؟ من که فکر نمی کنم. علی رغم میل باطنیم مبنی بر گفتن جمله های نخ نما شده همچون فرهنگ سازی، فکر می کنم در این حداقل یک فقره جامعه ای که فرد درش زندگی و رشد پیدا می کنه بسیار بسیار حائز اهمیت هست. از خانواده شخص گرفته تا شهر و کشورش. خب مثل روز شرایط امروز ایران برای همه شما مشخص هست و شما هم راس راس با وجود اینکه این مسئله رو می دونید راه می رید و چه بسا به تازگی هم همین کار رو کرده باشید. دروغ چرا تا قبر آ آ آ… خود من هم این کار رو هفته پیش با خرید یک CD کارتون انجام دادم. اما از وقتی که چشمم به این مسائل بازتر شد همیشه عین یه نوار ضبط شده توی ذهنم این موارد رو متذکر میشم و شاهد بهبود نسبی وضعیت خودم هم بودم در این حوضه و پیش میاد که من از این رفتارم جلوگیری می کنم. فکر می کنم اگر شما هم این کار رو از یه جایی شروع کنید بد نیست. حتی خرید یک مورد قانونی در سال هم پیشرفت بسیار خوبی در سطح کلان محسوب میشه.
پرده پنجم: آیا من نیاز به تلنبار کردن 10 ترا بایت برنامه دارم؟
خیلی از ماها عادت داریم که یه انبار از برنامه های رنگ و وارنگ که حتی بلد نیستیم اسمش رو تلفظ کنیم روی هاردمون و یا توی کیف CD هامون نگه میداریم که شاید سالی یه بار هم بهش سر نزنیم. آیا واقعا ضرورتی داره که این همه برنامه رو تلنبار کنیم؟ آیا بهتر نیست بر جسب نیاز به دنبال برنامه مد نظر بریم و کاربردی ازش استفاده کنیم؟ خب منم مثل خیلی ها این راه تلنبار کردن رو رفتم و زود به این نتیجه رسیدم که کار بیهوده ای هست و هر وقت نیاز دارم به راحتی با چند جستجو نیازم رو بر آورده می کنم؟ شما هم مطمئنا می تونین همین کار رو بکنید. چرا که نه؟
یه روی دیگه این قضیه این هست که این نگرش ساده پنداری باعث میشه که ما به خوبی یک نرم افزار رو فرا نگیریم و برش مسلط نشیم و مدام در جال ناخنک زدن و ور رفتن بی قائده با اون باشیم. خب چه سودی داره؟ نمونه بارز این امر ابراز علاقه شدید افرا به کار با نرم افزار فتوشاپ و مشابه اون در بدو شروع استفاده از کامپیوتر هست. خب باید چند دقیقه عمیقتر فکر کنیم و حاصل کار و توانمدی های خودمون رو هم در نظر بگیریم؟ مگر به واسطه در دسترس بودن کلی نرم افزار رنگ و وارنگ باید با همش کار کنیم؟ بهتر هست در این مورد با خودتون صادق باشید و تنها استعدادتون رو ملاک کار قرار بدید نه هیجانان زود گذر.
پرده ششم: خب حالا اومدم و خواستم یه نرم افزاری رو بخرم؟
خب حالا چرا میزنی، خونسرد باش الان چند تا راه پیش پات میذارم. ببینید من خودمم مثل شما فکر میکردم که خب حالا چطوری میشه به صورت آنلاین یه نرم افزار رو خرید؟ من که کارت اعتباری ندارم، حال بانک رفتن و کارای ارزی ندارم؟ چیکار کنم؟ من می تونم دو سه تا راهی رو که خودم امتحان کردم به شما پیشنهاد بدم که از اطمینان نسبی خوبی برخوردار هستند:
– استفاده از سایت های ایرانی واسط خرید: توی یکی دو سال اخیر بنا بر نیاز های پرداخت اینترنتی سایت هایی در همین زمینه تاسیس شدند که عده ایشون خدمات خوبی ارائه می دن. یکی از این سایت ها وب سایت ابزارها هست که روال خوب و قابل اطمینانی از نظر من برای طی پروسه خرید داره و در این امر به خوبی می تونه شما رو راهنمایی کنه. شما می تونین با استفاده از ماشین حساب آنلاین این سایت مبلغ ریالی معادل بهای نرم افزار رو محاسبه کنید و از یکی از طرق ارائه شده وجه ریالی رو به سایت بپردازید تا از جانب شما برای شما خرید رو انجام بده. بهتر از اون اینکه راهکارهایی در سایت برای خرید مطمئن تر برای شما ارائه شده.
– تهیه کارت های اعتباری یا دبیت کارت: همانند راه حل قبلی شرکت هایی هم برای ایرانی ها تاسیس شده که می تونه کارت های دبیت ( پیش پرداخت و همچون کارت های بانکی داخلی) از نوع ویزا ( Visa ) برای خرید های اینترنتی شما صادر کنند که در این حالت شما آزادی عمل و اطمینان بیشتری خواهید داشت. از جمله این سایت ها که من باهاش کار کردم می تنم به سایت epay اشاره کنم.
– پرداخت از طریق آشنایان نزدیک: خب طبیعتا اگر یکی از بستگان شما در کشورهای غربی و خارجی زندگی می کنه احتمال زیاد به راحتی می تونه عمل پرداخت رو برای شما انجام بده و شما هم از اون طرف باهاش حساب کنید یا هر جوری که دوست داشتید وجه رو به حسابش در زمانی دیگر واریز کنید. نا گفته نماند که تعدادی از فروشندگان اینترنتی کماکان پرداخت از طریق روال های سنتی و چک رو نیز پوشش می دن که شما می تونید با مراجعه به یه شعبه بانکی ارزی خرید کنید. (اوهوکی عمرا این کار رو بکنید!).
نتیجه گیری:
اگر شما هم مثل من به پیشرفت ایران، جامعه مدنی بهتر ایمان دارید ( احتمالا پرتاب گوجه و کفش به طرف من ) پیشنهاد من پس از مشاهداتم، تجاربم و مطالعاتم این هست که یه بار دیگه گفته های بالا رو مرور کنید و سعی کنید با مرور اون ها در ذهن هر از گاهی محصولات مد نظر رو قانونی تهیه و استفاده کنید تا درصد کلی رعایت این امر به نسبت بالاتر بره و شرایط بهتری زمینه سازی بشه. خیلی راحت تر از اون چیزی هست که تصورش رو می کنید. قدم های کوچک شما خیلی می تونه تاثیر گذار باشه. ممنونم از اینکه به احیای صنعت نرم افزار و حقوق مولف احترام میذارید. مسلما احترام شما نشان شخصیت و بلوغ فکری شماست.
بازتاب این مطلب در ایسنا:
http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1374694
سرا پرده ی اول:
فکر نکنم نرم افزار یادآور وقت توالت هم نسخه اصلش 2500 تومن باشه.فکر کنم فتوشاپ 300 هزار تومن هست حدودا
سرا پرده ی سوم:
حتی openoffice هم به کاملی آفیس نیست
سرا پرده ی چهارم:
همون که گفتم.ما 2500 تومنی نرم افزار اورجینال نداریم.شاید منظورتون همین نرم افزار های امپرور و کینگ و … باشه که اونا هم کپین.یا منظورتون نرم افزار های تولید داخل باشه که اونا هم گرون تر از فکر کنم 10 تومن هستند
سراپرده ی ششم:
واقعا عالی و به درد بخور
نه نرم افزار 2500 تومنی نداریم، اما فکر نکتم پرداخت 30000 تا 75000 تومن در سال برای داشتن یک آنتی ویروس خوب مثل Kaspersky یا … خوب باشه. اگه نمی تونیم این مبلغ را پرداخت کنیم بهتره از AVG شروع کنیم.
بالاخره باید از یک جایی شروع کرد، اگه از آفیس و ویندوز شروع نمی کنیم می شه از CD موزیک مجاز ایرانی شروع کرد.
كاكو لذت بردم
عالي
1- به شما پیشنهاد می کنم یک نرم افزار تجاری (و یا حتی الامکان از نوع رایگانش) غلط گیر تهیه کنید که این قدر غلط املایی توی نوشته هاتون نباشد.
2- شما اول خودت تمام نرم افزارهای روی سیستمت ویندوز و مخصوصاً همون MMB را قانونی بخر بعد بیا جا نماز آب بکش
@ناصر،
1- چشم.
2- خب شما اگر به نوشته من خوب توجه کنید من اعتراف کرده بودم که خودمم از نرم افزارهای غیر رایگان استفاده کردم و نوشته بودم که سعیم بر این شده که جایگزین هایی پیدا کنم. خوشبختانه MMB رو بنده 6 سال پیش خریداری کردم و ضمنا ویندوز بنده هم چون روی لپ تاپ هست نسخه اصلی هست.
3- همیشه به اعتقاد من به جای موضع گرفتن بهتر هست تا منطقی تا با این مسئله برخورد کنیم. آیا راه حل شما درمان نهایی هست؟
شما برای انجام دادن کار درست منتظر دیگران میمونی عزیز؟ هر کسی تو قبر خودش میخوابه
جالب اینجاست که در همه زمینه ها هم این نرم افزارهای رایگان وجود دارند.
مثلا من قبلا که مجموعه دات نت کار میکردم همش به این فکر می کردم که نکنه یه روزی کپی رایت رو در این مورد به اجرا بذارن؛ اون وقت از کجا بیارم حدود یک میلیون تومن برای دات نت و SQL !
ولی حالا که به جاوا و PHP و MySQL مهاجرت کردم می بینم که دیگه نیازی به این نگرانی نیست. همه چی سر جای خودشه!
دوست عزیز دات‌نت هم که رایگانه، تمام تکنولوژی‌های ماکروسافت برای Develop رایگان هستند. این محیط‌های مدیریت و توسعه هستند که هم نسخه‌ی رایگان دارند هم غیر رایگان. پیشنهاد میکنم دوباره به دات‌نت برگردی!
شما خودت چنددرصد از نرم‌افزارات کپی رایت داره ؟
@دست نوشته،
متاسفانه این عادت بدی هست به نظر من که مغرضانه به این پرسش پرداخته میشه و اهمیت مطلب به دلیل به چالش کشیدن نویسنده به حاشیه میره. خوب اگر دقت میکردین من به این سوال شما در نوشتم پاسخ داده بودم. اما اگر بخوام به صورت گذرا بگم توی 5 سال اخیر تقریبا درصد استفاده از نرم افزارهای پولی رو از تقریبا 90 % تونستم به نیم( 50% ) یا کمتر برسونم و خیلی هم راضی هستم. مطمئنا این روند رو تا جایی که میشه ادامه میدم.
ببخشيد البته اين كار خوبي نيست كه كار غلط رو با كار غلط (خون در برابر خون نمونه غليظشه!!!) جبران كنيم… ولي ببينيد تو اين مملكت براي درس خوندن يه آدم با استعداد كلي هزينه ميشه (چه فردي و چه مالي) بعد طرف با كلي منت يهوي ميره اونور آب… وقتي اونها به همين راحتي سرمايه هفده هجده ساله يه مملكت رو تاراج ميبرند (حالا دليلش سوء مديريت هست يا هر چيز ديگه) حالا چهارتا نرم افزارشون هم اينجوري بشه زياد مهم نيست… گو اينكه جاهاي زيادي از اين استدلال ميلنگه ولي من چون خودم در شرف رفتن هستم و بيشتر دوستام هم رفتند تحت تاثير جو اين رو گفتم و زياد روش حساب نكنيد… در ضمن اگه كار ما دزديه كار شركتهايي مثل كينگ و لرد و هزارتا از همين ها چيه!!! تازه اينا ميگن اگه از روي دي وي دي هاي ما كپي كنين پيگرد قانوني داره… ديگه آخر پررويي هستش كه البته پررويي اين روزها!!!! خيلي رو بورس هست… نكته آخر اينكه من خودم الان روي پي سي خودم هشتاد تا نرم افزار نصبه كه بين بين الله 50 تاش مجاني هستش چون نرم افزارهاي مجاني دردسرهاش هم كمتره… همش يه آفيس هست و يكي دو تا نرم افزار تخصصي كه بايد سه چهار ميليون ميسُلفيدم براش در شرايط عادي (: … راستي خودم ويندوز هم جسارتاً دزدي هست (:
شاد باشي برادر
زنده باد دوست عزیز، خوشحالم که مقوله کپی رایت رو به این خوبی درک کردید و دوست دارید رعایتش کنید. قسمت دانشگاه رو هم خیلی خوب اومدی. واقعا وقتی تو دانشگاه استاد بی سواد ما نمیدونه کپی رایت چیه از عامه مردم چه انتظاری میشه داشت؟
من نمیخوام عذر بد تر از گناه بیارم. نوشته شما هم خیلی منطقی و قابل احترام و لازم الاجرا هست. ولی بعضی از بحث ها قابل توجیه هستن مثل تحریم. یک روزی تو یک شبکه ماهواره ای یکی از خواننده های معروف ایرانی گفت “تو ایران ایراد نداره دانلود کنن کپی کنن گوش کنن… خیلی هم خوشحال میشیم ولی دوستانی که خارج از ایران هستن…” این صحبت اون خواننده خیلی واقع بین و محترم دو چیز رو نشون میده. 1. ما که تو تحریم هستیم از روی غرض و بی معرفتی قرار نیست آهنگ یا هر چیزی رو غیر قانونی دانلود و کپی کنیم. 2. این ضد فرهنگ که شما خیلی جالب و تاثیر گذار ازش گفتید فقط در ایران و از طرف ایرانی اتفاق نمیافته. برای گفته خودم هم دلیل دارم. یک روز نیست شرکتی مثل نرو یا ادوبی نرم افزار هاش رو با تخفیف خیلی خیلی بالا نفروشه چون میدونه بازار غیر قانونی خیلی داغ تر از این هاست که یک کاربر بیاد برای یک برنامه پول بده. حرف های دیگه ای هم داشتم ولی خوب نیست طولانیش کنم.
در کل ملب شما وقتی از بالا و گسترده برای کل جهان (نه فقط ایران) نگاه بشه خیلی مهم و قابل توجه هست. امیدوارم روزی بیاد که ما ایرانی ها پیشگام احترام به حقوق تولید و تالیف بشیم…
آخه از كجا بياريم مثلا 2 مليون بديم به نرم افزار…
ولي با اون حرفت كه ميگي بايد تمرين كرد موافقم…
علی آقا آیا شما به خوبی دنبال مشابه های رایگانش گشتین؟
علی آقا این حرف شما مثل این است که بگیم از کجا بیارم nمیلیون بدم پول ماشین فلان مدل، پس برم بدزدمش.
صحبت سر این نیست که از فردا همه نرم افزار هارو بخریم. از windows گرفته تا photoshop و .net و sql و … ، صحبت اینجاست که نرم افزار های تولید داخل (دقت کنید تولید نه مثلا king) و موسیقی مجاز داخلی و 1000ها چیز دیگری که می توان خرید رو ندزدیم.
مثلا لغت نامه دهخدا، CDهای نارسیس و … این خودش تمرین خوبی است و مرحله بعدی ان است که وقتی پولی برای نرم افزار داده میشه انتظار پشتیبانی درست و کامل از شرکت ارائه کننده داشته باشیم.
این فرهنگ استفاده از پشتیبانی شرکت ها در مورد نرم افزار هایی که تحریم هم نیستند و خریداری میشن رو می تونیم گسترش بدیم.
درود بر تو نوید عزیز.
سلام
بحث جالبی رو مطرح کردی حامدجان، بحث آشنای کپی رایت…
از دید من در مقوله ی کپی رایت، رعایت کردن و احترام به حقوق مؤلف یک بحث هست، و درک و باور داشتن این موضوع که رعایت قانون کپی رایت به نوعی یک ارزش محسوب میشه یک بحث دیگه
شاید مشکل اصلی از اینجا سرچشمه میگیره که این موضوع که استفاده از یک نرم افزار که مؤلف اون با هزار زحمت اون رو ساخته و طبعاً میخاد در قبال سرویسی که ارائه داده سودی کسب کنه، به صورت غیر قانونی و بدون پرداخت هزینه ی مربوطه کاری بس اشتباه هست
تا این موضوع به یک باور نرسه نمیشه توقع داشت که این وضعیت بهبود پیدا کنه.
من خودم بسیار برخورد داشتم با کسانی که اعتقاد داشتن که همین برنامه هایی که ما بصورت غیرقانونی ازشون استفاده میکنیم، به نوعی با استفاده از سرمایه هایی که از ما بردن و با استفاده از تحریم هایی که بر علیه ما شده و و و… ساخته شدن، و پیرو همین موضوع استفاده از این نرم افزارها بدون پرداخت هزینه ی مربوطه رو حق خودشون میدونن
البته من نمیخام بگم من بطور کامل یا حتی در سطحی خوب به کپی رایت احترام میزارم و از نرم افزارهای رجیستر شده استفاده میکنم، نه؛ ولی از وقتی که به این شناخت رسیدم سعیم بر این بوده که وقتی به دنبال یک نرم افزار هستم، در قسمت سرچ گوگل عبارت Freeware رو هم ذکر کنم…
در این مورد نمیشه تأثیر سیاست های دولت رو نادیده گرفت، چون عملاً جهت حرکت دولت در این زمینه به هیچ وجه موازی با قانون کپی رایت نیست، رعایت این موضوع باید بصورت فردی شروع بشه، تا به سطح کلان برسه، در صورتی که اگر جریان برعکس میبود خیلی زودتر به نتیجه میرسیدیم.
خوب بود ،چشم رئيس من هم سعي ميكنم.
بحث در مورد رعایت قانون همیشه نسبی بوده اما جایی که فضای آن متفاوت است (منظورم این محیط مجازی است) با درک کمتری پنداشته می شود مثلا باید قبول کرد که کپی کتاب با کپی نرم افزار چند مگابایتی. هیچ وقت نصب ویندوز یک عمل ناپسند گماشته نشده. به هر حال با توجه به نظر دوست عزیز بحث رو شروع می کنم…
“نوید: صحبت اینجاست که نرم افزار های تولید داخل (دقت کنید تولید نه مثلا king) و موسیقی مجاز داخلی و 1000ها چیز دیگری که می توان خرید رو ندزدیم.
مثلا لغت نامه دهخدا، CDهای نارسیس و … این خودش تمرین خوبی است و مرحله بعدی ان است که وقتی پولی برای نرم افزار داده میشه انتظار پشتیبانی درست و کامل از شرکت ارائه کننده داشته باشیم.”
پشتیبانی در ازای خرید قانونی توی ایران!!! اون گارنتی هاشون جوابگو نیستند چه برسه به سی دی های نرم افزاری (صرفه نظر از بروزرسانی نرم افزار).
من نرم افزار هایی ایرانیی خریده ام که اکثرشون قفل داشتن (قفل نرم افزاری) و برای نصب باید تایید بشن و رمز روی جلدشون یه بار و یا فقط روی یه سیستم جواب میده تا نصب بشن. آیا این سی دی مال مشتری است یا سازندگان؟ از پشتیبانی گفتی جالبه که همین شرکت ها از دادن کد نصب مجدد خودداری می کنند و اغلبشون هم پشتیبانی ندارند. کی گفته که وقتی پول میدی انتظار پشتیبانی رو داری. که فتوشاپ بخر ببینم چه جوری ادوبی ازت پشیبانیت میکنه!
سیاست یه کشور مهمترین نقش را در صنعت دارد. شاید اگر این چنین نبود اصلا قیمت محصولات کمتر بود و هم خرید می کردند و همچین پستی در این وبلاگ هم داده نمی شد. متن زیر قسمتی از توافق نامه شرکت آمریکایی ادوبی است:
By downloading or using an Adobe software product you are certifying that you are not a national of Cuba, Iran, Iraq, Libya, North Korea, Sudan, Syria, or any country to which the United States embargoes goods and that you are not a person on the Table of Denial Orders, the Entity List, or the List of Specially Designated Nationals.
حال من از ویندوز و فتوشاپ کپی استفاده می کنم آیا شما راضی می شوید که من برای رعایت حق مولف خسارت دبده و اقدام به خریداری کالایی کنم که اگر تحریم نبود ارزان تر بود. خوب بحث مالی کار به کنار، همین الان در سازمان های دولتی از ویندوز کپی استفاده می شود آیا آنها هم شرایط مالی را جهت خرید (مثل ما) در نظر می گیرند؟ حالا بحث فرهنگ سازی هم به کنار، پاسخ خود آمریکایی ها و اروپایی هایی که (مثلا در سایت های تورنت) حقوق مولفین را ضایع می کنند به انجام کپی و نشر آثار چیست؟
پس بهتر است منتظر بمانیم و ببینیم که معجزه زمان آیا این مشکلات را حل می کند 🙂
این صحبت ها به نوعی مغلطه است. مثل این بحث که اول مرغ بوده یا تخم مرغ/
– من نگفتم از فردا همه ویندوز و فوتوشاپی که به قول شما تحریم است را بخرند.
در صورتی که مردم شروع به خرید تولیدات داخلی کنند، می توان انتظار داشت همین مردم شروع به اعتراض به نحوه قفل گذاری و پشتیبانی شرکت های نرم افزاری ایرانی کنند. شرکت های قدیمی ممکن است که نتوانند/نخواهند که تغییری در روال کاری خودشون ایجاد کنند اما حتما شرکت هایی خواهند بود که این تغییرات رو ایجاد کنند و این شروع یک بازار رقابتی خواهد بود.
البته به قول شما می توان نشست و منتظر معجزه ای بود که بدون حرکت یکی از دو طرف (مشتری یا سرویس دهنده) هیچگاه رخ نخواهد داد.
در مورد شرکت هایی مثل تورنت هم قوانین سختگیرانه ای وجود داره و این شرکت ها دائما در حال تغییر در قوانین خود هستند. شرکت Napster رو اگه به یاد داشته باشید مثال خوبی در این موارد است.
در ضمن با این استدلال شما باید گفت که در کشور های آمریکایی و اروپایی تخلفات رانندگی صورت می گیرد پس ما مجازیم که همیشه چراغ قرمز را رد کنیم و منتظر معجزه باشیم که به طریقی دیگه هیچ کس از چراغ قرمز رد نشه!!!
نه بهتر است که زمینه ها فراهم باشد بعد با همکاری با هم این کار (حفظ حقوق مولف) را انجام داد. اگه یکمی فکر بکنی که چرا فروش سی دی های خام تو ایران خیلی بیشتره تا محتوایشان می تونی منظورمو بفهمی. در مورد جرائم راهنمایی رانندگی هم باید بگم که منظورم این بود که همه جا کپی وجود دارد و همه جا هم بحث مالی را نباید پیش کشید چه ایران چه خارج از ایران. اینکه که کسی چیزی را بخرد معادل کپی نکردن آن اثر است همین.
در ضمن من با نظرات شما که مخالف نیستم فقط چند جمله جهت تکمیل بحث استفاده کردم.
عالی بود سیلور … !
بازتاب: بهترین سایت ها برای خرید قالب های وردپرس- یوتویو
همیشه اعتقاد داشتم باید به حق مولف و اثز ارائه شده به توسط مولف احترام قائل بشم ولی خوب مشکلات عدیده ای جلوی پای هر ایرانیه صادق قرار داره تا اون رو به طرف نرم افزارهای کپی سوق بده (این امر در مورد فیلم موسیقی و … هم صادق هست)
پس یاید واقعا از یک جای ساده شروع کرد میگید کجا؟ فیلم و موزیک ایرانی. به همین سادگی میتونید فیلم و موزیکی رو که در ایران منتشر میشرو بصورت نسخه اصل تهیه کنید تا هم خدمتی به کشور کرده باشید هم دستت درد نکنه ای تقدیم صاحب اثز کرده باشید
حتی بنده دوستی رو میشناختم که اکثر فیلمهای ایرانیرو مجانی دانلود میکرد بعد که فیلم رو نگاه میکرد و تموم میشد هرکدوم رو که باب میلش بود رو میرفت اصلش رو هم میگرفت
این کار باعث میشه اثر خوب و اثر بد هم همپایه همدیگه به فروش نرن و این بعنی بلوغ یک ملت در ارزش گزاری آثار