عزیزم کارت تموم شد؟ مهمون ها از راه رسیدن ها!

مدرسه که می رفتیم همیشه برامون روز های تعطیل و جمعه ها غنیمتی بی بدیل بود و با جون و دل ازش استقبال می کردیم و روز تعطیل با روز غیر تعطیل خیلی برامون فرق داشت. روز تعطیل مترادف بود با یه خواب حسابی و کمی هم تفریح بیشتر که کلی هم حال می داد. اما ای دل غافل که روز ها مثل باد یکی پس از دیگری از پی هم گذشتن و اوضاع یکم غر و قاطی شد. از این جهت که من آزادکار شدم و دیگه مثل اون جمعه های کودکی و زمان مدرسه خواب راحت به چشمم نیومد! پس بشنو از نی چون حکایت (شکایت؟) می کند…

تیک تاک، تیک تاک، اه این لعنتی پس چرا تموم نمیشه آخه؟!

آدم وقتی توی خونه کار میکنه و رییس خودش میشه روند کاریش با روال سنتی بیرون از خونه کمی متفاوت میشه و حال و هوای روز تعطیل و غیر تعطیل براش خیلی فرقی نمی کنه و چه بسا که روز تعطیل براش از روز غیر تعطیل طاقت فرسا تر بشه! آره تعجبی نداره این حالت برای خیلی از آزادکار هایی که توی خونه کار می کنن پدید میاد، چونکه رییس خودشون هستن و محل کار هم تا دسترس اون ها دو قدم بیشتر فاصله نداره و در 24 ساعت روز و 7 روز هفته باز هست. قضیه وقتی بغرنج تر میشه که شما زندگی اجتماعی با افرادی که به صورت منظم و سنتی کار می کنند داشته باشید و مثلا برای ناهار قرار باشه روز جمعه بر و بکس بریزن خونه شمای نگون بخت که تا خرخره غرق در کار هستی و مثل جغد زل زدی به مانیتور. از اون طرف هم همسر گرامی و یا والدین گرامی هر از گاهی مثل آگهی بازرگانی ندا میدن که پاشو سریع تر جمع و جور کن که مهمون ها دارن میرسن و دست و پای آزاد کار هیجان زده رو بیشتر گم می کنن و فشار روحی افزون تر میشه.

FF112_SlaveToWork

خب اگر شما آدم نسبتا منظمی باشید و به برنامه ریزی کاری اهمیت بدید کار به این سختی ها هم نمیشه و بحرانی برای شما پدید نمیاد. اما اگر ایرانی بازی زیاد در بیارین و از طرفی هم فردا موعد تحویل کار باشه میشه عین همین آزاد کار قصه ما که فشار روحی همچون شلاق بر وجودش تازیانه می نوازد. راستش رو بخاین بعضی اوقات اجتناب از این قضیه خیلی سخته. چون ممکن هست شما آدم خیلی منظمی نباشید و خیلی با برنامه ریزی میونه ای نداشته باشید. منم یه مدتی یهویی اینطوری میشم و یهویی درست می شم. اما بهترین کار یه برنامه ریزی حداقل سر انگشتی هست که میتونه فشار این بحران رو تا حد زیادی کاهش بده. توصیه های زیر که بر خواسته از مشاهدات و تجربه بنده هست می تونه برای جلوگیری از این حالت موثر باشه:

– سعی کنید با برنامه ریزی ساده و مکتوب شروع به آزادکاری کنید. بهترین ابزار می تونه همون سر رسید ها و تقویم های دیواری باشن که شما به سادگی وظایف خودتون رو درش یادداشت می کنید. در ادامه می تونید از مدل های پیشرفته تر استفاده کنید. برای من که نوشتن و شروع کردن از روش سنتی معجزه کرد و الان راحت تر می تونم با تقویم های آنلاین کار کنم. منم مثل شما ایرانی بازی در میاوردم و میارم، اما دیری نپایید که از پا در اومدم و به اهمیت برنامه ریزی پی بردم.

– سعی کنید از انجام چندین کار بزرگ به صورت همزمان پرهیز کنید، مگر اینکه واقعا (تاکید می کنم واقعا) نیاز مبرم مالی داشته باشید و مجبور باشید همزمان روی چند پروژه وقت بذارید.

– به هنگام تخمین زمانبندی تحویل کار همیشه اون چند روز بیشتر ( حداقل دو یا سه روز) به زمان تحویل کار اضاف کنید و به کارفرما اعلام کنید. سعی کنید خیلی واقع بین باشید و هیجان زده تصمیم نگیرید. این رو خصوصا برای آزاد کار های نوپا عرض می کنم.

– تقریبا سعی کنید همانند کارهای سنتی از زمان تعطیلات لذت ببرید. چرا که اندوخته روحی همین تعطیلات بسیار به پیشبرد کاری شما در روزهای دیگه کمک خواهد کرد و خلا اون به زودی برای شما تبدیل به یکی از بدترین کابوس های آزادکارن ساکن در خانه یعنی همان مرض خانه نشینی و بی حوصلگی تبدیل خواهد شد که باید اون رو بسیار جدی گرفت.

3 دیدگاه دربارهٔ «عزیزم کارت تموم شد؟ مهمون ها از راه رسیدن ها!»

  1. موردي كه چند تا پروژه رو با هم قبول نكنيد خيلي سخته
    مخصوصا اينكه پول خوبي توش باشه
    ولي به دردسر اخرش نمي ارزه

  2. من آزادکار نیستم، ولی برای انجام پروژه های شخصیم واقعاً مشکل دارم، شاید باید منم از روش تقویم استفاده کنم…..

    ممنون حامد جان، برای من که خیلی مفید واقع شد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *