کپی رایت

تیشه به ریشه زدن شرعی!

Copyright-symbolیه چیزی که حال من رو همیشه به هم میزنه تیتر زدن های عجیب و غریب هست که رسانه ها برای جلب مخاطب های بیچاره ازش استفاده میکنن و خیلی هم خوشحالن. مثلا اگر احتمال انجام شدن یه کاری یک ده هزارم باشه اون رو یه طوری تیتر میزنن که انگار احتمالش از یک هم بیشتر هست. صحبت این بار من البته در مورد تیتر عجیب زدن نیست در مورد این هست که چرا و چی باعث شد من این تیتر رو انتخاب کنم!

بدون شک خیلی از ماها (خصوصا ما جوان ها) توی خیلی از بحث های اجتماعی چه صلاحیتش رو داشته باشیم چه نه صاحب نظر هستیم و به دنبالش بحث های متعددی رو پایه گذاری می کنیم و یا بهش دامن میزنیم که شایدم به نتیجه نرسونیمش هیچ وقت. یکی از از بحث ها که در حوضه IT بیشتر شاخص شده و ریشه اجتماعی و فرهنگی هم داره به اعتقاد من بحث تکراری، مهم و غیر قابل چشم پوشی رعایت حقوق تولید کنندگان و مولفین هست که معادل عرف شده اون همون کپی رایت ( Copyright ) هست. من سعی می کنم در چند پرده این جریان رو از دید خودم به رشته تحریر دربیارم. بدیهی هست که نوشتار و دیدگاه های من حاصل نوع نگرش و تجارب من هست و جامع نگر و کامل نیست. شما می تونید در کامل شدنش در انتهای خوندن اون و با نوشتن نظرات ارزشمند خودتون به من و دیگران کمک کنید.

پرده اول: سرجدت ولمون کن، پولمون کجا بود آخه…

بارها شده که در پاسخ این سوال که چرا یک نرم افزار و یا فلان محصول به صورت قانونی خریداری نمیشه شنیدیم که ما تحریم هستیم، پولمون کجا بود، چطوری بخریمش و از این دست پاسخ ها که یه سریش شاید درست باشه و یه سریش نه. من فکر میکنم عمدش بهانه هست و یه نوع اپیدمی بیمارگونس! در پاسخ به این قبیل جواب ها باید گفت که :

– مگر همه نرم افزار ها و محصولات مشابه آمریکایی هستن؟
– مگر همه نرم افزار ها و محصولات مشابه گذشته از آمریکایی بودنش قابلیت خرین آنلاینش میسر نیست؟
– آیا نرم افزاری رایگان مشابه نرم افزار غیر رایگان وجود ندارد؟
– آیا ما واقعا به انباشتن صد ها برنامه غیر رایگان و ناخنک زدن به همه اونها نیازمندیم؟
– و ده ها پاسخ این چنینی…

گذشته از این شما وقتی در شهر و دیار خودتون سری به مغازه های موبایل فروشی بزنید با هجوم خیره کننده خریداران و علاقه مندان مواجه میشین که این سوال رو بعضا به ذهن میاره که اینها چرا این همه پول صرف خرید گوشی های گرون قیمت می کنند؟ آیا حاضرن برای مثلا نرم افزار ویه سی دی موسیقی 2000 تومنی هزینه کنند؟ مشابه همین وضع رو میشه در ورود دیوانه وار خودرو های جدید به سطح شهر دونست که توی شهرهای بزرگ روزی 200 الی 500 خودرو به جمع خودروهای قبلی اضاف میشه و کلی هم هزینه صرف خریدش میشه! اما آیا صاحب خودور حاضر هست برای سی دی که میخاد توی ماشینش گوش بده 2000 تومن هزینه قانونی کنه؟

قبرستان ویدئوها!

خیال کردین فقط توی ایران سانسور هست؟ نه خیر جانم اون ور آب هم سانسور هست اما به شکلی متفاوت. حتما همه شما به سایت محبوب اشتراک ویدئو ها یعنی YouTube سر زدین. در روزهای ابتدایی که این سرویس راه اندازی شده بود همه به به و چه چه می کردن تا اینکه زمان گذشت و صدای خیلی ها از جمله تولید کنندگان آثار صوتی و تصویری و در یک کلام مالکان آثار مشمول حقوق کپی رایت در اومد. این شد که دست اندرکاران سایت YouTube تصمیم گرفتن که با به اشتراک گذاشتن ویدئوهایی که مشمول قوانین کپی رایت هست مبارزه کنند و مانع این امر بشن. بدین ترتیب YouTube به محض مشاهده نقض حقوق مولفین از جانب کاربران سایت اقدام به حذف ویدئو های درج شده می کنه.

خب تا اینجای کار که چیزه مهمی نبود. قسمت جالب قضیه اینجاست که سایتی اخیرا به نام  YouTomb توسط برو بکس دانشگاه MIT آمریکا راه اندازی شده که لیستی از این ویدئوهای حذف شده به همراه توضیحی مختصر از جانب شخص منتشر کننده در دفاع از عملش تهیه و یا توضیحی الحاقی از جانب اداره کنندگان سایت نگهداری میشه. البته باید گفت که تنها عکس و یه توضیح از ویدئوها قابل دسترسی هست و مشاهده ویدئو حذف شده امکان پذیر نیست. بدین ترتیب قبرستونی ( یا به تعبیری آرامگاه) از ویدئو های ممنوعه تولید میشه که هر چی بزرگتر و بالا و بلند تر باشه صاحبانش آثار رو خوشحال تر خواهد کرد. صاحبانی همچون کمپانی برادران وارنر و …