کار در خانه

عزیزم کارت تموم شد؟ مهمون ها از راه رسیدن ها!

مدرسه که می رفتیم همیشه برامون روز های تعطیل و جمعه ها غنیمتی بی بدیل بود و با جون و دل ازش استقبال می کردیم و روز تعطیل با روز غیر تعطیل خیلی برامون فرق داشت. روز تعطیل مترادف بود با یه خواب حسابی و کمی هم تفریح بیشتر که کلی هم حال می داد. اما ای دل غافل که روز ها مثل باد یکی پس از دیگری از پی هم گذشتن و اوضاع یکم غر و قاطی شد. از این جهت که من آزادکار شدم و دیگه مثل اون جمعه های کودکی و زمان مدرسه خواب راحت به چشمم نیومد! پس بشنو از نی چون حکایت (شکایت؟) می کند…

تیک تاک، تیک تاک، اه این لعنتی پس چرا تموم نمیشه آخه؟!

آدم وقتی توی خونه کار میکنه و رییس خودش میشه روند کاریش با روال سنتی بیرون از خونه کمی متفاوت میشه و حال و هوای روز تعطیل و غیر تعطیل براش خیلی فرقی نمی کنه و چه بسا که روز تعطیل براش از روز غیر تعطیل طاقت فرسا تر بشه! آره تعجبی نداره این حالت برای خیلی از آزادکار هایی که توی خونه کار می کنن پدید میاد، چونکه رییس خودشون هستن و محل کار هم تا دسترس اون ها دو قدم بیشتر فاصله نداره و در 24 ساعت روز و 7 روز هفته باز هست. قضیه وقتی بغرنج تر میشه که شما زندگی اجتماعی با افرادی که به صورت منظم و سنتی کار می کنند داشته باشید و مثلا برای ناهار قرار باشه روز جمعه بر و بکس بریزن خونه شمای نگون بخت که تا خرخره غرق در کار هستی و مثل جغد زل زدی به مانیتور. از اون طرف هم همسر گرامی و یا والدین گرامی هر از گاهی مثل آگهی بازرگانی ندا میدن که پاشو سریع تر جمع و جور کن که مهمون ها دارن میرسن و دست و پای آزاد کار هیجان زده رو بیشتر گم می کنن و فشار روحی افزون تر میشه.

FF112_SlaveToWork

خب اگر شما آدم نسبتا منظمی باشید و به برنامه ریزی کاری اهمیت بدید کار به این سختی ها هم نمیشه و بحرانی برای شما پدید نمیاد. اما اگر ایرانی بازی زیاد در بیارین و از طرفی هم فردا موعد تحویل کار باشه میشه عین همین آزاد کار قصه ما که فشار روحی همچون شلاق بر وجودش تازیانه می نوازد. راستش رو بخاین بعضی اوقات اجتناب از این قضیه خیلی سخته. چون ممکن هست شما آدم خیلی منظمی نباشید و خیلی با برنامه ریزی میونه ای نداشته باشید. منم یه مدتی یهویی اینطوری میشم و یهویی درست می شم. اما بهترین کار یه برنامه ریزی حداقل سر انگشتی هست که میتونه فشار این بحران رو تا حد زیادی کاهش بده. توصیه های زیر که بر خواسته از مشاهدات و تجربه بنده هست می تونه برای جلوگیری از این حالت موثر باشه:

– سعی کنید با برنامه ریزی ساده و مکتوب شروع به آزادکاری کنید. بهترین ابزار می تونه همون سر رسید ها و تقویم های دیواری باشن که شما به سادگی وظایف خودتون رو درش یادداشت می کنید. در ادامه می تونید از مدل های پیشرفته تر استفاده کنید. برای من که نوشتن و شروع کردن از روش سنتی معجزه کرد و الان راحت تر می تونم با تقویم های آنلاین کار کنم. منم مثل شما ایرانی بازی در میاوردم و میارم، اما دیری نپایید که از پا در اومدم و به اهمیت برنامه ریزی پی بردم.

– سعی کنید از انجام چندین کار بزرگ به صورت همزمان پرهیز کنید، مگر اینکه واقعا (تاکید می کنم واقعا) نیاز مبرم مالی داشته باشید و مجبور باشید همزمان روی چند پروژه وقت بذارید.

– به هنگام تخمین زمانبندی تحویل کار همیشه اون چند روز بیشتر ( حداقل دو یا سه روز) به زمان تحویل کار اضاف کنید و به کارفرما اعلام کنید. سعی کنید خیلی واقع بین باشید و هیجان زده تصمیم نگیرید. این رو خصوصا برای آزاد کار های نوپا عرض می کنم.

– تقریبا سعی کنید همانند کارهای سنتی از زمان تعطیلات لذت ببرید. چرا که اندوخته روحی همین تعطیلات بسیار به پیشبرد کاری شما در روزهای دیگه کمک خواهد کرد و خلا اون به زودی برای شما تبدیل به یکی از بدترین کابوس های آزادکارن ساکن در خانه یعنی همان مرض خانه نشینی و بی حوصلگی تبدیل خواهد شد که باید اون رو بسیار جدی گرفت.

خوش به حال خودم که توی خونه کار می کنم!

توی نوشته های قبلی بیشتر از زاویه های منفی به جوانب آزادکاری نگاه کردم. اما این بار قصد دارم تا دل غیر آزاد کارها رو آب کنم! بارز ترین مزیت آزاد کاری همون طور که اسمش همراش هست و ممکن هست به ذهن همه خطور کنه همون مزیت آزادی و راحتی هست. از این باب که اختیار شما دست خودتون هست و رییسی مثل شرکت های سنتی بالای سر شما نیست. هر وقت که بخواین کار رو شروع میکنین و با هر نوع لباسی که بخواین می تونین بشینین و کار کنین.

داستان این نوشته ما به یکی از معضلات ادارات و شرکت های سنتی می پردازه که در اون عاملی باعث نارضایتی کارمندان میشه و در نهایت سبب اعتصاب و اعتراض شدید اون ها میشه و کل شرکت و روسای اون رو به مخاطره میندازه. یکی از این شرایط سیستم تهویه نا مناسب محل کار کارمندان داستان ما هست که در نهایت باعث خشم اون ها شده، تا جاییکه مدیر رو به شدت تحت فشار قرار داده و اون در برابر خواسته کارمندان مبنی بر اینکه باید یه فکری به حال سیستم تهوه بشه قرار میده. البته شاید این خواسته در برابر خواسته هایی همچون موارد مالی قابل چشمپوشی باشه ولی حرفی که این روایت داره حائز اهمیت هست. درحالی که ذهن خواننده در گیر اعتصاب کارمندان در داستان ما هست، جناب آزاد کار ما خوشحال و سر و حال توی خونش نشسته پشت میزش و از این بابت که آزاد کاری رها هست احساس خرسندی می کنه.

در حقیقت آزادی نعمتی هست که شاید در خیلی از موارد خواستنی ترین چیزی باشه که انسان اساسا بهش نیاز داره. ریشه تمایلات اکثر آزاد کار ها هم به این نوع کار در همین امر نهفته هست. اما باید گفت که وقتی مزه این آزادی زیر دهن آزاد کاری مزه کنه،  آزادکار به سختی خواهد تونست با شرایط جدید ( مثلا کار در شرکتی معتبر ولی با شیوه سنتی ) کنار بیاد و خیلی شرایط سخت میشه در ابتدای مهاجرت به شغل های سنتی. پس اگر میخاین نوع آزاد کاری رو برگزینین به این مواد به خوبی توجه داشته باشین:

  • جامعه ای که درش زندگی می کنین. بسیاری از آموزه های آزادکاری از اون طرف آب میاد که در جامعه ای پیشرفته تر از ما زندگی می کنن و ممکن هست بعضی از فرمول ها با شرایط شما سازگار نباشه.
  • شرایط فعلی شما. به این معنا که در چه رده ی سنی هستین و تعهدات شما چی هست؟ آیا متاهل هستین یا دانشجو؟ آیا برای تفریح این نوع کار رو دوست دارین یا نه واقعا برای این نوع کار ساخته شدین؟ به نظر بنده آزاد کاری در ایران در حال حاضر بیشتر به درد قشر مجرد و جوانی که تازه از تحصیل فارغ شده میخوره تا به این وسیله هم راه پیشرفت خودش رو باز کنه و هم تجربه خوبی کسب کنه و یک سابقه کاری پر بار به دنبال خودش یدک بکشه که موقع ورود به شغل های مهمتر شانس بیشتری رو برای خودش به وجود بیاره.
  • خستگی از کار فعلی دلیل خوبی برای آزاد کاری نیست. باید بگم که اگر جز دسته ای هستین که به هر دلیلی از کار فعلی ( مدل سنتی ) خسته شدین و قصد دارین به آزاد کاری روی بیارین تا حدودی در اشتباه هستین. آزاد کاری نیاز به این داره تا در موقعی مناسب صورت بگیره و شما باید منطقی تر به اون فکر کنید. تا جاییکه امکان داره آینده شغل فعلی و آزاد کاری رو بررسی کنید و از تجربیات دیگران به خوبی بهره بگیرید.

ولی خدایی کار توی خونه یه زمان هایی خیلی حال میده ها… ولی یه ضد حال هایی هم میزنه که… (;