استارتاپ و این صحبت ها کیلویی چند؟ شرحی بر رویدادهای استارتاپی ایران

در این نوشته قصد دارم صد در صد واقعی و بر اساس تجربه در خصوص استارتاپ، رویدادهای استارتاپی، تب کارآفرینی و حاصل اون ها صحبت کنم. براتون گفتم که از کجا شروع کردم و این موج ها چه تاثیراتی در زندگی شخصی و کاری من داشته. بدون اغراق و مبالغه توضیح دادم که خوب و بد ماجرا چی هست و تصمیم گیری رو به عهده شما گذاشتم.

خلاصه مقاله:

استارتاپ چیز خوبیه. متاسفم که نمی تونم توی یه جمله یا عکس یا شعار همه‌ی داستان رو برای شما روایت کنم. راستش اگر طالب حقیقت هستی ناچاری که کمی وقت بذاری و مطالعه کنی.

استارتاپ (Startup) چی هست؟

استارتاپ یک رویداد و همایش کارآفرینی نیست. یک وب سایت یا یک اپ موبایل، لزوما یک استارتاپ نیست. استارتاپ یک شرکت کوچک که در حال درآمدزایی و رشد است، نیست. در واقع این طور باید گفت که بیزنس پشت اون ها مهمه و باید بررسی بشه. عده ای از متصدیان دانشگاهی، دولتی و مردم تصور می کنند که رویدادهایی همچون استارتاپ ویکند، استارتاپ گرایند و امثالهم مترادف مفهوم استارتاپ هستند که باید گفت این تصور اشتباه است.

تعریف مرسوم:

استارتاپ یک سازمان موقت است که با هدف یافتن یک مدل کسب و کار تکرارپذیر و مقیاس پذیر بوجود آمده است.

 

البته توضیحات بیشتری در این خصوص در سایت خوشفکری وجود داره. اما من قصد دارم قضیه رو با یه مثال ساده روشن کنم. من مدیر اجرایی و یکی از توسعه دهندگان وب سایت پارسکدرز یکی از استارتاپ های قدیمی ایران هستم.

در ادامه خیلی خلاصه تلاش می کنم روند خلق و رشد پارسکدرز رو با تعریف رسمی بالا تطبیق بدم.

1- سازمان موقت: وقتی ایمان قصرفخری موسس پارسکدرز تصمیم به راه اندازی پارسکدرز گرفت با دوستان نزدیکش و خواهرش قضیه رو در میون گذاشت و در نهایت سازمان موقت اونا یا همون افراد تیم کنار هم جمع شدند. اون ها نمی دونستند تا کی با هم خواهند بود و آخر سر چی پیش خواهد اومد. واسه همین به این تشکل میگن سازمان موقت.


نکته: برای آشنایی بیشتر با ایمان به اینجا مراجعه کنید.

2- یافتن مدل کسب و کار: ایمان خودش یه فریلنسر قدیمی هست و قبل از خلق پارسکدرز توی بازارهای جهانی فعالیت داشته. پس برای شروع می دونسته که مدل کسب و کار لازم باید چطوری باشه و باورش بر این استوار بوده که مردم حاضرن از این سرویس استفاده کنن و براش هزینه کنن و پول خرج بشه.

3- تکرار پذیر: ایمان بر اساس برآورد اولیه اش و تجاربش به این نتیجه رسید که وقتی پارسکدرز در معرض عموم قرار بگیره احتمال بسیار زیاد مشترهایی خواهند بود و پیوسته به تعداد اون ها افزوده خواهد شد و اینطور نیست که مثلا یک ماه بعد درمونده بشه و هیچ کس از سرویسش استقبال نکنه و براش پول نپردازه. پس یه قوت قلب داشت که مدل درآمدش در آینده تکرار میشه.

4-مقیاس پذیر: ایمان استارت کار رو زد و بعد از مدتی متوجه شد که تعداد مشتری ها بیشتر شدن و اون ماه به ماه داره بزرگتر از قبل میشه، دیگه با شرایط قبلی نمی تونه کار رو توسعه بده و داره بزرگ و گنده تر میشه!

 

داستان استارتاپ ویکند

از اوایل دهه‌ی 90 شمسی سر و کله‌ی استارتاپ ویکند و رویدادهای این چنینی در ایران پیدا شد. شروع این قضیه در تهران بود و به دنبال اون سایر شهرهای بزرگ اقدام به برگزاری این رویداد کردند.