تحریم

از رنج الکترونیکی ای که می بریم!

باد انداخته بودم توی غبغب و داشتم واسه رفیقم از مزایای نرم افزارهای رایگان و فرهنگ کپی و رایت سخنرانی می کردم که یه دفعه یه پیام روی صفحه ظاهر شد و اصلا برای 5 دقیقه زبون فارسی یادم رفت و هر چی رشته بودم برای دوستم، پنبه شد. قضیه از این قرار هست که من مدت هاس از آنتی ویروس رایگان AVG استفاده می کنم و به دیگران هم توصیه می کنم. اما متاسفانه از چند روز پیش شرکت سازنده این آنتی ویروس تصمیم گرفته که سرویس دهی به کشورهای ایران، سوریه، سودان و کره شمالی رو متوقف کنه و به جمع سایر تحریم کنندگان بپیونده. باورتون نمی شه؟ خودتون ببنید:

پیامی که آنتی ویروس AVG در راستای تحریم به کاربران ایرانی نشان می دهد

خب این داستان چیز جدیدی نیست و کاربر اینترنت ایرانی با انواع اقسام این تحریم ها آشنا هست. اما نکته که برای من دردآور و البته غیر قابل پذیرش هست این هست که این تحریم ها مستقیما بر مصرف کننده و مردم ایران تاثیر گذار هست، چیزی که سران کشورهای تحریم کننده ادعا می کنند نیست! وقتی که در بازارهای زیر زمینی میشه پیچیده ترین تکنولوژی ها رو خرید و هر شهروندی می تونه با استفاده از VPN و فیلتر شکن آدرس آی پی و هویت اولیه خودش رو عوض کنه، چرا خیلی از سایت ها، همچون گوگل بخش خدماتشون رو به روی مردم ایران می بندن؟  کسایی که زیرساخت اینترنت دستشون هست و هدف تحریم ها هم هستن هر کاری بخوان می تونن بکنن! این مردم بیچاره هستن که متضرر می شن.

بگذریم که خیلی از سرویس دهنده ها نه به خاطر احترام، بلکه به خاطر کورس رقابت و افت نکردن سهم بازار، به ایرانی ها سرویس می دن، چرا استفاده از مرورگر کروم و برخی از بخش های سایت گوگل برای ایرانیان باز هست  ولی Google Code بسته هست؟

پیامی که به هنگام ورود به بخش Google Code به ایرانیان داده می شود

دردناک تر وقتی هست که از داخل فیلتر می شیم و تا با هزار بدبختی نفسی می کشیم از خارج هم دسترسیمون رو می بندن! به نوعی دوبله فیلتر با نون اضاف نوش جان می کنیم. روز به روز هم داره به تعداد سایت هایی که ما رو تحریم کردن اضاف می شه، از مهمترین ها می شه از Paypal ، SourceForge  ، Adobe ، HP ، Amazon یاد کرد که مطمئنا شما می تونید موارد زیادی رو به این لیست اضاف کنید.

از رنج الکترونیکی ای که می بریم! بیشتر بخوانید »

فرصت هایی که از دست می روند…

من از دلالی هیچ چیز نمی دونم و خوشم هم نمیاد ازش. توی جامعه ای زندگی می کنم که واسطه گری حتی توی گپ دوستانه یه بچه یازده ساله با دوستش نمودار هست. هر جا میری صحبت از زمین و مسکن و طلا و بنزین هست. ادم وقتی توی همچین جامعه ای بزرگ بشه خیلی زجر می کشه. مخصوصا اگر ایده آل گرا باشه و به جاهای دیگه دنیا سرکی کشیده باشه. همه این ها رو گفتم تا مرثیه تکراری منزوی بودن صنعت IT رو درایران و از دیدگاه خودم در جملاتی به تصویر بکشم.

اگر سری به لیست برترین های صنعت که هر ساله توسط مجله های معتبر از جمله بیزینس ویک منتشر میشه زده باشید و یا بزنید با تعدد شرکت های IT محوری مواجه خواهید شد که دهه اخیردر صدر لیست جا خوش کرده اند. شرکت هایی همچون IBM, Apple و… که پتانسیل های بالای این شاخه رو به خوبی یاد آور می شن. اما اگر نگاهی به داخل کشور و وضعیت اسفبار این صنعت بیندازیم کاری جز تاسف خوردن نمی تونیم بکنیم. خصوصا اینکه طی یکی دو سال اخیر زخم های زیادی بر پیکره IT کشور که خود به اندازه کافی مشکل دار بود وارد شده. از بلا تکلیفی طرح تکفا گرفته تا مظلوم واقع شدن آن در تخصیص بودجه از جانب دولت. همین معضلاتی که در سطح کلان شکل می گیره باعث میشه تا در سطح خرد مشکلات دو چندان بشه و فعالان این حوضه مدام از جریان جهانی عقب بمونن.

یکی از محاسن IT و شغل هایی که با محوریت اون ایجاد میشه تجارت الکترونیک هست. از مدل ساده اون که وبلاگ نویسی و فروش یه محصول هست گرفته تا پرتال هایی غول پیکر مثل یاهو که هر کدام مدل های در آمد زایی خودشون رو دارن. این بازه وسیع باعث میشه تا هر کسی و در هر سطحی به خودش جرات بده تا وارد این تجارت بشه و برای خودش سودی دست و پا کنه. خصوصا اینکه این روزها کار آفرین ها و کار آفرینی های زیادی با محوریت آی تی در سراسر جهان ظهور می کنند و یکی پس از دیگری از پتانسیل های بالای این حوضه بهره می برن. اما فکر می کنید دقیقا چی باعث رشد و شکوفایی کسب و کار های این حوضه شده و چرا این مدل هنوز در ایران جایی در خور توجه و شایسته پیدا نکرده؟ در ادامه در پاراگراف های بعدی سعی خواهم کرد به این پرسش پاز دیدگاه خودم پاسخ بدم.

فرصت هایی که از دست می روند… بیشتر بخوانید »